Efektem zajęć było również wypracowanie zasad bezpiecznego i kulturalnego korzystania z sieci oraz reagowania w sytuacjach cyberprzemocy. Wyjaśniono najczęściej spotykane formy cyberprzemocy, wyniki badań statystycznych, omówiono sytuacje przedstawione w postaci filmu na projektorze w Sali audiowizualnej.

Wychowankowie w dużym skupieniu obejrzeli przedstawiony materiał, oraz bardzo chętnie podejmowali dyskusję związaną z tematem zajęć.

 

Młodzież dowiedziała się:

1. Jakie są formy cyberprzemocy.

2. Jakie mogą być odczucia oraz konsekwencje przemocy w sieci dla ofiar cyberprzemocy.

3. Jakie są możliwe konsekwencje przemocy w sieci dla sprawców  tego typu działań.

4. Jak powinna zachować się ofiara cyberprzemocy i gdzie może szukać pomocy.

5. Jak powinni zachowywać się świadkowie cyberprzemocy.

6. Jak się zachowywać, żeby zmniejszyć ryzyko zastania ofiarą.

7. Czym jest cyberprzemoc?

 

Zjawisko cyberprzemocy najkrócej definiuje się jako przemoc z użyciem technologii informacyjnych i komunikacyjnych. Technologie te to głównie Internet oraz telefony komórkowe. Część definicji ogranicza stosowanie terminu cyberbullying czy cyberprzemoc wyłącznie do przemocy rówieśniczej, inne nie stawiają ograniczeń wiekowych, niewątpliwie jednak najczęściej terminów tych używa się właśnie w kontekście przemocy wśród najmłodszych. Podstawowe formy zjawiska to nękanie, straszenie, szantażowanie z użyciem sieci, publikowanie lub rozsyłanie ośmieszających, kompromitujących informacji, zdjęć, filmów z użyciem sieci oraz podszywanie się w sieci pod kogoś wbrew jego woli. Do działań określanych mianem cyberprzemocy wykorzystywane są głównie: poczta elektroniczna, czaty, komunikatory, strony internetowe, blogi, serwisy społecznościowe, grupy dyskusyjne, serwisy SMS i MMS.

W odróżnieniu od „tradycyjnej” przemocy zjawisko cyberprzemocy charakteryzuje wysoki poziom anonimowości sprawcy. Ponadto na znaczeniu traci klasycznie rozumiana „siła”, mierzona cechami fizycznymi czy społecznymi, a atutem sprawcy staje się umiejętność wykorzystywania możliwości, jakie dają media elektroniczne. Charakterystyczna dla problemu szybkość rozpowszechniania materiałów kierowanych przeciwko ofierze oraz ich powszechna dostępność w sieci sprawiają, że jest to zjawisko szczególnie niebezpieczne. Kompromitujące zdjęcia, filmy czy informacje potrafią zrobić w Internecie bardzo szybką „karierę”, a ich usunięcie jest często praktycznie niemożliwe. Dodatkową uciążliwością dla ofiar cyberprzemocy jest stałe narażenie na atak, niezależnie od miejsca czy pory dnia lub nocy. Kolejną ważną cechą problemu jest stosunkowo niski poziom kontroli społecznej tego typu zachowań. Sytuacja doznawania przez dziecko krzywdy za pośrednictwem mediów elektronicznych jest często trudna do zaobserwowania przez rodziców czy nauczycieli, szczególnie jeżeli mają ograniczoną wiedzę i doświadczenia związane z korzystaniem z mediów elektronicznych.

 

Paweł Salik