Na trasie wycieczki znalazły się: Kraków, Wadowice oraz Kalwaria Zebrzydowska. 
Kraków – miasto młodości Karola Wojtyły: tu podjął naukę na Uniwersytecie Jagiellońskim, tu też wstąpił na drogę kapłańskiego powołania, która doprowadziła Go, jako następcę św. Piotra, do Rzymu. Wędrówkę po Krakowie rozpoczęliśmy od katedry na Wawelu, gdzie Karol Wojtyła przyjął święcenia kapłańskie, a po latach otrzymał sakrę biskupią. Zwiedziliśmy również komnaty królewskie oraz oddaliśmy cześć ś.p. Prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu i jego małżonce. Pod dobrym obiedzie i spacerze nad Wisłę przemieściliśmy się do Łagiewnik – Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, które papież Jan Paweł II nawiedził po raz ostatni w 2002 roku. Mieliśmy też chwilę na modlitwę i refleksję przed obrazem Pana Jezusa Miłosiernego i relikwiami św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Po drugiej stronie sanktuarium, na wzgórzu, znajduje się Centrum św. Jana Pawła II wybudowane z inicjatywy kard. S. Dziwisza jako wotum wdzięczności za posługę naszego wielkiego Papieża. Duże wrażenie zrobiła na nas sutanna św. Jana Pawła II, w której został ranny podczas zamachu na Jego życie w dniu 13 maja 1981 roku – dziś to relikwia I stopnia.
Drugi dzień wycieczki rozpoczęliśmy od Wadowic – rodzinnego miasta Karola Wojtyły. Nawet nie wyobrażaliśmy sobie, że takie wielkie wrażenie wywrze na nas muzeum św. Jana Pawła II zorganizowane w Jego domu rodzinnym. Tam przeszłość była wpleciona w Jego pontyfikat. Mogliśmy zobaczyć pamiątki rodzinne, sprzęty domowe rodziny Wojtyłów, a także wczuć się w atmosferę Jego domu rodzinnego. Duże wrażenie zrobiła na nas historia życia naszego Patrona – kapłana, biskupa i papieża, Jego śmierć i cuda, które dokonują się za wstawiennictwem św. Jana Pawła II. Czas zwiedzania tego muzeum to chwile dla nas niezapomniane – duże wrażenie odnieśliśmy dzięki nowoczesnej technice, która został tam wykorzystana oraz efektom specjalnym. Kościół – bazylika, gdzie Jan Paweł II mówił, że „wszystko się zaczęło”, a przede wszystkim Jego chrześcijańskie życie – tam mieliśmy możliwość kroczenia po śladach Karola Wojtyły, dotknięcia pamiątkowej chrzcielnicy. Po „duchowej uczcie” mieliśmy też okazję degustować „papieskich kremówek” i trzeba przyznać, że to naprawdę rozkosz dla podniebienia. 
Ostatnim punktem programu było nawiedzenie sanktuarium z cudownym obrazem Matki Bożej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Miejsce to zrobiło na nas duże wrażenie – piękne widoki, które umożliwiają kontemplowanie Boga, miejsce ukochane przez Karola Wojtyłę i Jego najbliższych: ojca i brata. Chyba nikt nie potrafi policzyć, ile razy oddawali cześć Matce Bożej w Jej cudownym wizerunku, ile razy przemierzali dróżki Matki Bożej i Pana Jezusa. Chodząc po tej ziemi czuje się naprawdę żywą obecność św. Jana Pawła II – naszego patrona – i jest nam z tym dobrze. 
Po takich wrażeniach można powiedzieć, że pozostała w nas refleksja, poczucie bliskości św. Jana Pawła II i wielki niedosyt, ale też wdzięczność, że mogliśmy tam być i kroczyć „Jego ścieżkami”.

Danuta Butyńska